Altın oran, bir bütünü oluşturan parçalar arasındaki uyumu yansıttığı için estetik cerrahi, tıp, sanat, mimari, teknik ve bilim gibi birçok farklı alanda yararlanılan sayısal ve geometrik değerler bütünüdür. Temel olarak, iki parçanın rakamsal veya şekilsel açıdan toplamının bir sonraki parçayı oluşturması prensibine dayanır. Bu prensiple uyumlu Fibonacci dizini, altın orana verilebilecek en iyi örneklerden biridir. Bu sayısal dizilime göre art arda gelen iki sayı toplandığında bir sonraki sayıyı oluşturur. Örneğin; 2, 3, 5, 8, 13, 21 gibi. Bu şekilde ilerleyen bir sıralamada ortaya çıkan oran yaklaşık olarak 1,618'dir ve bu fark "altın oran" olarak değerlendirilir.

Altın oran, ilk olarak Mısırlılar tarafından piramitlerin yapımında kullanıldığı düşünülmektedir. Daha sonraları Yunanlılar tarafından Antik Dönem heykellerinin yapımında kullanılmıştır. Keops Piramidi incelendiğinde, zeminde yer alan kare büyüklüğünde bir daire çizildiğinde bu dairenin piramidin yandan bakıldığında oluşan üçgen ile aynı büyüklükte olduğu fark edilir. Yunanlılar ise tanrı heykellerinin daha gerçekçi olabilmesi için vücut parçalarının arasındaki farklar için altın oran benzeri bir parametreden yararlanmışlardır. Rönesans döneminde, tabloların gerçeğe daha yakın olabilmesi için başta "altın oran" tabirini ilk kullanan kişi Leonardo da Vinci olmak üzere birçok sanatçı eserlerinde altın orandan yararlanmıştır.

Rönesans Dönemi'nin en bilinen eserlerinden biri olan Vitruvius Adamı, altın oranı net bir şekilde açıklayan ilk eserlerden biridir. Kolları kapalı ve açık olmak üzere iç içe geçmiş iki ayrı şekilde çizilen çıplak bir adamın doğa ve şekillerle olan uyumu, kendi uzuvları arasındaki oranları vurgulayan bu çizim, "oranlar kanunu" veya "insanın oranları" olarak da bilinmektedir. Zaman içerisinde matematik ve geometriye de dahil olan bu oran, Fibonacci Dizini, Kepler Üçgeni gibi sayısal değerlerde ve geometrik şekillerde de görülmeye başlanmıştır.

Kepler üçgeni, aynı büyüklükteki iki üçgenin birleştirilmesiyle oluşan diğer üçgenin birebir büyüklükte başka bir üçgenle birleştirilerek bir sonraki üçgeni oluşturması kuralına dayanır. Bu durum, üçgenlerin uç noktalarının içten dışa birleştirilmesiyle birlikte bize altın oranın önemli bir simgesi olan spiral şeklini verir. Aynı mantıkla oluşturulmuş altın dikdörtgen, beşgen ve yıldız şekilleri de mevcuttur. Örneğin; Pentagram olarak anılan, içinden çizgiler geçen yıldız biçimi altın oranla uyumlu olmakla birlikte birçok inançta kutsal olarak kabul edilmekte ve uğur getirdiğine inanılmaktadır.

Altın oran, özellikle yüzdeki dengeli görüntüyü oluşturan detaylarda da mevcuttur. Örneğin; dudak çizgisinin bittiği noktalarla göz bebekleri aynı çizgiden geçtiğinde ve oluşan bu karenin tam ortasında burun ucu yer aldığında bu durum estetik açıdan dengeli bir görüntüyü ve altın oranı ifade eder. Aynı şekilde insan vücudunun çeşitli bölgelerinde de yine bu orana benzer oranlar bulunmaktadır. Parmak boğumlarında, el ve kollarda, bacaklarda, baş ve omuz kısmında altın oranlar söz konusudur.

Ayrıca, uzay boşluğunda, DNA'da, papatya, eğrelti otu gibi bitkilerde, salyangoz, tavşan gibi hayvanlarda da altın oranın yansıtan detaylar mevcuttur. Doğanın güzellik ve estetik ölçütü olarak bilinen bu oran, hayvan kabuklarında, mikrobik canlılarda dahi görülürken, doğada çeşitli canlılarda ve alanlarda rastlanan spiral şekli insanlar tarafından çok farklı amaçlar için kullanılabilmektedir. Örneğin, altın orana uygun bir spiral şeklinin merkezi fotoğrafçılıkta merceğin asıl merkezi olarak kabul edilmektedir. Altın oran, endüstriyel tasarım açısından da önemli bir değerdir. Ev gereçlerinden otomotiv sektörüne kadar pek çok farklı alanda modern bir görünüm elde etmek için kullanılan kıvrım ve eğimler için bu orandan yararlanılır.

Keşfedildiği dönemlerden itibaren sırasıyla mimari, sanat, matematik ve geometri, tıp, farklı bilim dalları, inançlar ve daha pek çok alanda kullanılan, yararlanılan altın oran günümüzde de değerini yitirmemiş, hala birçok alanda faydalanılan "ilahi oran" olarak da tanımlanan bir değerdir.