Altın oran, Eski Mısırlılar ve Yunanlılar tarafından keşfedilen ve mimari ile sanatta en verimli matematiksel değerleri verdiğine inanılan sayısal bir oran bağıntısıdır. Bu oran, bir bütünün parçaları arasında kolaylıkla görülebilen ve estetik dengeyi sağlayan bir ilişkidir.

Altın orana göre, bir doğru parçasının iki parçaya bölünmesi gerektiğinde, parçaların oranları belirli bir düzen içerisinde olmalıdır. Küçük parçanın, büyük parçaya oranı ile büyük parçanın tüm doğruya oranı eşit olmalıdır.

İnsan vücudunda altın oran, çeşitli bölümler arasında belirli oranlar ile hesaplanabilir. Aşağıda bazı örnekler verilmiştir:

İnsan vücudunda altın oran ile hesaplanan bazı bölgeler aşağıda listelenmiştir:

Elimizi havaya kaldırıp parmak boyuna baktığımız zaman, parmakların elimize olan altın oranını gözlemleyebiliriz. Parmaklarımızda bulunan üç boğumdan her birinin mesafesi diğer boğumlara olan altın oranını verir. Yalnız bu hesaplama baş parmak dışındaki parmaklar için geçerlidir. Yaradan insanı öyle güzel bir uyum içinde yaratmıştır ki elimizdeki serçe parmakla, baş parmağın boylarının altın orana sabit olduğunu görebiliriz. Tüm bu hesaplamalar normal insan metabolizması için geçerlidir. Nadiren de olsa normal insan metabolizmasından farklı olarak dünyaya gelen insanlar için geçerli değildir.

Yüce Yaradan, insanı ve kâinattaki tüm varlıkları çok güzel bir uyum içinde yaratmıştır. Altın oran, insanlarda olduğu gibi bitkilerde de çok muntazam bir şekilde kullanılmıştır. Bitkilerin yapraklarının diziliminde, çiçeklerin yapısında ve hatta ağaçların dallarında bu oranı gözlemlemek mümkündür.